Het ging nooit om hem, maar wat ik allang niet meer toeliet in mezelf

Ik deel in deze aflevering hoe ik vastzat in patronen en verwachtingen, en hoe een onverwachte ontmoeting mij liet voelen hoe afgestompt ik was geraakt. Dat moment spiegelde mij precies wat ik mezelf niet meer gaf: vrijheid, eigen ruimte en plek voor mijn werk. Ik neem je mee in het innerlijke hekwerk waar ik in gevangen zat, de woede en frustratie die dat opriep, en het kantelpunt waarop ik besloot dat ik mijn dromen niet langer aan de kant kon schuiven.

Dit is een verhaal over het verschil tussen weten en belichamen, over het herkennen van patronen en over de moed om grenzen te zetten zodat je zowel voor jezelf als voor je gezin aanwezig kunt zijn. De titel die ik in het begin noem is het uiteindelijk niet geworden:)

Resoneert er iets?
Wil je iets delen, of juist meer horen?
I’m here